La Sala Teatro Ensalle va a por los 20 años de programación constante y de calidad

Phármakon

  • Jueves
  • 17
  • Junio
  • 20:00
  • Viernes
  • 18
  • Junio
  • 20:00

Phármakon é unha peza musical e escénica para viola, óboe, corno inglés, dous actores e unha creadora visual. Composta a partir das traxedias clásicas Antígona (Sófocles), Medea (Eurípedes) e As Bacantes (Eurípedes), a obra indaga en tres aspectos esenciais comúns a todas elas: (1) a relación entre o chibo expiatorio e a comunidade (convén lembrar que chibo expiatorio é a significación primeira de phármakon, antes quizá que veleno ou medicina), (2) os inestables límites da identidade persoal e (3) a clásica iconografía na que adoitan presentarse tanto esa relación como esa inestabilidade. Por baixo destes tres aspectos alenta –e quere marcar o ton xeral da peza– un substrato dionisíaco entendido aquí, lonxe das alporizadas interpretacións habituais, como ‘o elemento silencioso e poderoso do vexetativo’, en palabras do helenista Karl Kerenyi.

Ademais de significar veleno e medicina –segundo a dose–, phármakon era na Grecia antiga chibo expiatorio ou vítima propiciatoria, o individuo que era ritualmente exiliado ou morto para restablecer a saúde da comunidade. A traxedia parece provir destes ritos. Do recoñecemento da violencia lamentada, por un lado, e desexada, por outro. Da terrible asunción de que a agresión contra o outro xera pertenza, cohesión da comunidade.

Ficha artística

María José Pámpano (viola), Benxamín Otero (oboe, corno inglés), Raquel Hernández e Artús Rei
Escenografía, iluminación e creación visual: Laura Iturralde
Composición musical e dirección: Pablo Seoane

Coproducida pola Cidade da Cultura e o Centro Dramático Galego

L'académie Canaque & León non come león

Pablo Seoane / Dirección artística e composición musical
Pablo Seoane (Ferrol, 1968) estuda música, filosofía e filoloxía inglesa nas universidades de Santiago de Compostela, Salamanca, Wake Forest (USA) e Durham (UK). Desde fai máis de dúas décadas desenvolve unha actividade regular como pianista e compositor en ámbitos próximos ao jazz, a improvisación, a música contemporánea, a performance e o teatro. Escrebe tamén sobre estética, metafísica e filosofía da música, entre outros asuntos. E ten traducido a autores como H. D. Thoreau, Samuel Beckett, Harold Pinter ou Guillaume Apollinaire. Entre os seus últimos traballos destacan Parábase (obra para os dous órganos xemelgos da basílica de San Salvador de Lourenzá, 2017), Novia China, Buena Suerte (CD piano solo, 2020) ou a publicación do ensaio Regla y tiempo real. Improvisación, interpretación y ontología de la obra musical (Athenaica, 2020).

Más info